De techniek van: optakelingen

Gelukkig maar zijn er optakelingen aan een achtbaan! Hoe zou de trein anders boven komen?

De meest gebruikte manier van optakeling is de kettingoptakeling. De trein heeft een haak waardoor hij in de ketting grijpt en naar boven getrokken wordt. Kettingoptakelingen zijn een continue systeem, ze moeten niet teruggerold worden om de volgende trein op te takelen, ze zijn echter vaak erg onderhoudsintensief.

Wieloptakelingen worden veel gebruikt in gedraaide optakelingen. Onder de trein zit een vin die door de wielen gegrepen en naar boven geduwd wordt, die vin kan ook voor het remmen gebruikt worden. In stations wordt het vaak als transportmiddel gebruikt om bv. na het remmen opnieuw naar de optakeling te duwen

je hebt ook een lier optakeling waarbij er een kabel in een gleuf op de lifthill ligt en die haakt zich vast onder de trein en trekt de trein dan in een versnelling naar boven.
Men gebruikt dit ook om een achtbaan te lanceren. De kabel wordt dan door in een immens tempo vooruitgetrokken en laat de trein dan op het snelste punt los.

Bandoptakelingen worden vaak gebruikt bij wildwaterattracties omdat de boten zich niet op rails bevinden. Een bandoptakeling is eigenlijk gewoon een lopende band, vaak opgebouwd uit houten latten of rubber, door de wrijving blijft de boot liggen.

       

Er zijn ook enkele speciale optakelingen: de spiraallift en de verticale lift. De spiraallift is een helix met binnenin een draaiend rek en aan de trein hangt een arm die dat rek vastgrijpt en door de beweging wordt de trein naar boven gesleurd. De verticale lift is hetzelfde principe van een persoonslift, er kan maar 1 wagen tegelijk naar boven gebracht worden, daarom hebben deze achtbanen een zeer lage capaciteit.